Szczegółowy wykaz uchwał w sprawie zmian lub nadania nazw ulicom, placom, rondom i skwerom od 1989 roku.

1 Armii Wojska Polskiego (1951-2017), dawniej Powiatowa (do 1934), później Pierackiego Bronisława (1934-1951), obecnie (od 29.12.2017) - "Żołnierzy Niepodległej".

W latach 1951 - 1991 ulica Bernardyńska nosiła imię Jarosława Dąbrowskiego.

Wiele wskazuje, że powyższa tabliczka pojawiła się przed zmianą nazwy na Jarosława Dąbrowskiego.

Podgrodzie to nazwa ulicy Dolnej Panny Marii używana w latach 1951 - 1991.

Tabliczka sprzed zmiany nazwy na Podgrodzie w 1951 roku.

Schowana za drzewem tabliczka z nazwą ulicy Bohaterów Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, która istniała w latach 1960-1990, wcześniej roboczo nazywała się Projektowana, obecnie jest to ulica Władysława Grabskiego.

Ulica Majdanek istnieje do tej pory, ale przed budową osiedla Pogodna kończyła się przy obecnej ulicy Grabskiego. Fragmentem starego śladu ulicy Majdanek przebiega dziś ulica Zimowa.

Ulica Mariana Buczka istniała od lat 40. do 1991 roku, przy czym pod koniec 1981 roku Miejska Rada Narodowa części ulicy od Królewskiej do ówczesnej Dąbrowskiego (obecnie Bernardyńskiej) nadała imię Prymasa Stefana Wyszyńskiego.

W 1991 roku przywrócono nazwę historyczną, zamiast ulicy Mariana Buczka (ok. 1945-1991) jest ulica Zamojska.

Małgorzata Fornalska była patronką ulicy w latach 1949 - 1991, potem przywrócono nazwę historyczną - Beliniaków.

Podczas reazliacji ustawy dekomunizacyjnej mówiło się o wydłużeniu ulicy Hugona Kołłątaja, ostatecznie pod koniec 2017 r. Jana Hempla zastąpili Zesłańcy Sybiru.

Zmiana ulicy Karmelickiej na Kliniczną w 1951 roku była spowodowana usuwaniem nazw powiązanych z kościołem. Nazwę przywrócono w 1991 r.

Róża Luksemburg w 1951 roku stała się patronką ulicy, która kilka lat wcześniej otrzymałą imię Władysława Beliny-Prażmowskiego. Od 1991 roku patronem jest Jerzy Popiełuszko.

Ulica Kapucyńska nosiła imię Juliusz Osterwy w latach 1951 - 1991.

Aleja Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego istniała od lat 60. (prawdopodobnie od 1964 r.) do 1991 roku, gdy przywrócono ulicy Głębokiej nazwę historyczną.

Z ulicą Michała Wójtowicza rozpawiono się dwóch etapach: w 1991 roku na Koncertową zmieniono nazwę odcinka od al. Kompozytorów Polskich do granicy miasta, natomiast w 2017 roku pozostałemu fragmentowi nadano imię Emila Czaplińskiego.

Plac Michała Wójtowicza to od 1991 roku plac Dwrocowy. Pierwsza nazwa obowiązywała od lat 60. XX wieku.

W miejscu dawnej dzielnicy żydowskiej w 1954 powstał plac Zebrań Ludowych, który w 1991 roku stał się placem Zamkowym.

Ulicy Przy Krzyżu nie ma od 1953 roku, gdy nazwę zmieniono na Wschodnią. Jest o jedna z ulic, której na początku lat 90. nie przywrócono nazwy historycznej. Drugi przypadek to ulica Pijarska, która nazywa się obecnie Walerego Wróblewskiego."

W roku 1934 dawnej ulicy Szpitalnej nadano imię Peowiaków, jednak w latach 1949-1991 obowiązywała nazwa Wincentego Pstrowskiego.

Na niektórych tabliczkach z nazwą ulicy Marii Skłodowskiej-Curie występuje błąd: zamiast Skłodowskiej jest Skłodowska.

W 1991 przywrócono pierwotną nazwę ulicy Niecałej, która od 1936 roku nosiła imię Kazimierza Wyszyńskiego, a od 1951 - Jana Sławińskiego.

Nowa Droga, zwana również aleją Jagiellońską, otrzymała imię Marszałka Józefa Piłsudskiego w dwudziestoleciu międzywojennym. Jeszcze w 1948 roku została podjęta uchwała o zmianie nazwy na al. Karola Świerczewskiego. 40 lat później Piłsudski doczekał się swojej ulicy - jego imię otrzymała dwupasmówka między Drogą Męczenników Majdanka a Trasą W-Z. W 1991 roku nowa arteria otrzymała nazwę ulicy Krańcowej, a Piłsudski ponownie stał się patronem drogi łączącej plac Bychawski z ulicą Lipową.

Ulica Bychawska otrzymała imię Władysława Kunickiego w połowie lat 40. XX wieku.

Ulica Rady Delegatów istniała w latach 1958-1991, wcześniej obowiązywały nazwy: Nowa (do 1950) i Stalingradzka (1950-1956). Obecnie jest to ulica Lubartowska.

Przed wybudowaniem osiedla Pogodna ulica Rolna sięgała aż do obecnej ul. Grabskiego. Fragmentem starego śladu poprowadzono ulicę Jesienną.

W latach 1951-1991 istniała ulica Hanki Sawickiej, zwana przez starszych mieszkańców ulicą Hanki Świętoduskiej. Obecna ulica Świętoduska w XV wieku nosiła nazwę Szpitalnej.

Ulica Probostwo w latach 1951-1991 nosiła imię Lucjana Szenwalda.

Dawniej częściej używało się spolszczonego nazwiska Fryderyka Chopina.

Ulica Aleksandra Szymańskiego (1962-2017) to obecnie ulica Skryta.

Ulica Misjonarska w latach 1951-1991 nosiła imię Szymona Szymonowica, który od lat. 90 jest patronem ulicy w dzielnicy Abramowice.

Ulica Trybunalska zastąpiła w 1951 roku ulicę Jezuicką. 40 lat później Rada Miasta przywróciła nazwę historyczną.

Nazwa ulicy Michała Wyrwasa, istniejącej od lat 60. do 2007 r. była błędna, bo Michał to był pseudonim Kazimierza Wyrwasa. Dzisiaj jest tutaj ulica gen. Bolesława Ducha.

Źródła:
1. Gawarecki H., Gawdzik C., "Ulicami Lublina", Lublin, 1976.
2. Kowalczyk I., "Lublin. Przewodnik turystyczny", Lublin 2000.
3. Radzik T., Śladkowski W. i in., "Lublin. Dzieje miasta", tom 2, Lublin 2000.
4. seria artykułów, "Kurier Lubelski", 1990.
5. www.um.lublin.pl, Uchwały Rady Miasta.
5. www.mmlublin.pl, "Dawne ulice Lublina i zmiany ich nazw".
6. www.planlublina.cba.pl, "Zmiany nazw ulic w Lublinie".

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł