Odwiedza nas 148 gości oraz 0 użytkowników.
- Odsłon artykułów:
- 3022762
Mocne strony
1. Brak emisji zanieczyszczeń w mieście. Trolejbusy w odróżnieniu od autobusów nie emitują zanieczyszczeń bezpośrednio na ulice, gdzie stężenie tlenków azotu, węglowodorów i cząstek stałych - sadzy - jest największe.3. Mniejsza emisja drgań niż dla pojazdów spalinowych. Mniej drgań to większy komfort podróży oraz obniżenie uciążliwości dla otoczenia.
4. Doświadczenie w eksploatacji trolejbusów w Lublinie. MPK eksploatuje trolejbusy od ponad 50 lat i posiada bogato doświadczoną kadrę, dla której użytkowanie i utrzymanie trolejbusów w sprawności nie sprawia problemów.
5. Dobre wykorzystanie tras trolejbusowych w Lublinie – na wielu z nich trolejbusy kursują co 10-15 minut lub częściej (al. Racławickie i Lipowa – osiągano częstotliwość nawet średnio co 4 minuty).
Słabe strony
1. Wyższa cena wozokilometra trolejbusowego.2. Wyższa cena zakupu taboru, porównywalna jednak lub niższa niż koszt zakupu elektrobusów.
1. Rozbudowa i modernizacja taboru z wykorzystaniem dotacji i środków unijnych – może zapewnić większy udział cichych, nieemitujących spalin pojazdów elektrycznych w komunikacji miejskiej.
2. Baterie pozwalają zwiększyć elastyczność trolejbusów. Po pierwsze, umożliwiają im przejazd przez ulice śródmieścia, na których nie rozwieszono sieci trakcyjnej. Po drugie, pozwalają pokonać część trasy tam, gdzie nie dociera sieć.
3. Ustawowo wymagany jest określony udział pojazdów elektrycznych w taborze i dąży się do wymiany wszystkich autobusów na elektryczne - polityka krajowa i Unii Europejskiej.
Zagrożenia
1. Zajezdnia trolejbusowa o określonej wielkości wiąże się z pewnym poziomem kosztów stałych. Należy eksploatować tyle wozów, aby koszty stałe rozkładały się jednostkowo na możliwie niskim poziomie.
2. Na niektórych zbudowanych w Lublinie w okresie 2014-2018 odcinkach sieci poziom wykorzystania jest niewielki i należałoby zwiększyć liczbę użytkowanych trolejbusów, w szczególności z użyciem baterii.