Osiedle RSM Motor, położone przy ul. Łęczyńskiej. Opis bazuje na artykule z czasopisma Architektura z lat 60.

Autor Tomasz Łakomski - główny projektant
Współpraca przy opracowaniu pierwszego wariantu - Wł. Lurkowski
konstrukcja - Jerzy Pieliński
instalacja sanitarna - Wacław Szymański
instalacja elektryczna - Zbigniew Raczyński
drogi i ukształtowanie terenu - Tadeusz Michaluk
zieleń - Ewa Wudzka
kosztorys - Tadeusz Zawistowski
biuro projektów:: Zakład Projektowania i Usług inwestycyjnych Inwestprojekt Warszawa
Główny wykonawca - Lubelskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego

Teren osiedla brutto - 11 ha
Liczba mieszkań - 1068
L. mieszkańców - 4130
590 mieszk na 1 ha
Projekt opracowany i zatwierdzony w 1962 r.

Projektowane osiedle zostało przewidziane dla pracowników położonej w pobliżu FSC. Osiedle znalazło się 1,5 km od centrum i przylegało do ul. Łęczyńskiej, sąsiadowało z os. Tatary. W przyszłości od północnego-wschodu miała przebiegać trasa W-Z, zapewniająca połączenie z centrum. Z kolei od strony północnej po obrzeżu osiedla planowano szybką trasę zieloną wzdłuż koryta Bystrzycy.

Teren był zróżnicowany, o różnicy wysokości 9 m. Na terenie planowanego osiedla było 90 budynków w złym stanie technicznym. Dla poszerzenia ul. Łęczyńskiej postanowiono wyburzyć budynki murowane i drewniane, w których mieszkało 169 rodzin. Realizacja osiedla doprowadziło do uporządkowania tego rejonu miasta.

Od strony Łęczyńskiej bloki ustawiono niczym parawany, a od strony Starego Miasta budynki są ustawione w sposób zróżnicowany. Przy trasie W-Z przewidziano obiekty handlowe. Szkoła i przedszkole umieszczono na przedłużeniu terenów zielonych.

Na osiedlu są bloki punktowe i segmentowe. Na północnowschodniej skarpie osiedla dominują punktowce. W pozostałej części umieszczono dwa zespoły budynków 2 i 3-segmentownych. Budynki są 5-kondygnacyjne. Ich ustawienie powiązano z rzeźbą terenu by uniknąć monotonii. Układ transportowy osiedla stanowi ulica osiedlowa łącząca się w 2 miejscach z Łęczyńską. W środku osiedla znalazł się pawilon uługowy. Budynek punktowy to budynek oznaczony jako typu P-1. Budynki segmentowe są wielkopłytowe.

Pierwsze zbudowano budynki od strony północno-wschodniej. Całość realizacji miała być zakończona w latach 1968-1969.

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł