Neoplan N4014NF

Niemiecki niskopodłogowiec innowacyjnej firmy

Parametry: 12-metrowy, 2- lub 3-drzwiowy, niskopodłogowy, silnik stojący

Liczba: 12 szt.

Lata eksploatacji: 2005-2016

Słynący z innowacyjności Neoplan pod koniec lat 70. zdecydował się wziąć udział w tworzeniu autobusu standardowego drugiej generacji. Nie miał to być wprawdzie pojazd niskopodłogowy, tak jak zbudowany przez tę firmę w 1976 roku nowatorski prototyp, a standardowy autobus miejski drugiej generacji, opracowywany równocześnie także przez MANa i Mercedesa. Powstał model Neoplan N416, który był obecny w nielicznych niemieckich miastach.  Prym w sprzedaży wiodły wówczas firmy MAN i Mercedes. Dopiero początek lat 90. przyniósł szerokie wprowadzenie idei Neoplana z 1976 roku - niskopodłogowego autobusu miejskiego. Od 1990 roku Neoplan rozpoczął produkcję niskopodłogowego modelu ze stojącym silnikiem, typu N4014. Autobus ten był nową konstrukcją, jednakże wizualnie czerpał jeszcze z modelu N416 - identyczny był między innymi zderzak ze światłami z mercedesa-beczki. Równocześnie produkowano model N4016 z silnikiem leżącym, który po pierwsze dłużej przetrwał w produkcji, a po drugie - od 1996 do 1999 roku produkowany był w Polsce, w Bolechowie.

Neoplan N4014NF #090 z firmy Bero. Neoplany z Kolonii zniknęły z lubelskich ulic wraz z listopadowym wejściem drugiej transzy wozów AKL z kolejnego wygranego przetargu ZTM. fot. Jacek Pudło 2010-07-14

Neoplan N4014NF to 12-metrowy, niskopodłogowy autobus. Konstrukcję nadwozia wykonano ze spawanych profili stalowych. Silnik zabudowano poprzecznie, przy ścianie tylnej autobusu. Zblokowano go ze skrzynią biegów, zaś napęd na oś tylną wyprowadzono przez przekładnię kątową i wał napędowy. Stosowano silniki różnych marek (MAN, Mercedes, DAF). Przednia część wnętrza była niskopodłogowa, zaś w tylnej podłoga nieznacznie się unosiła, przy czym od początku produkowano wersję zarówno ze stopniem w ostatnich drzwiach, jak i bez stopnia, czym wyprzedzono konkurencję o 5 lat. Standard wykończenia był taki jak w wypadku niemieckiej konkurencji - Mercedesa i MANa - ocynkowane poszycie boczne, przód z tworzyw sztucznych, panoramiczna, gięta szyba przednia, klejone, duże okna boczne z uchylnymi partiami. We wnętrzu - wygodne fotele - z reguły obita materiałem gąbka w plastikowej obudowie, dobrej jakości podłogowe wykładziny z klejonymi listwami, a na ścianach i suficie - kremowe plastiki i trwałe wykładziny.

W 1993 roku serię autobusów N4014NF zakupiło przedsiębiorstwo Kölner Verkehrs-Betriebe AG (KVB Köln - Kolonia). Po 12 latach autobusy wycofano i poprzez pośredników rozeszły się po świecie. Serię tych autobusów przygarnęli trzej lubelscy prywatni przewoźnicy - Edgab - 2 szt. (134, 135), Bero - 3 szt. (090, 093, 206) i Niećko - 4 szt. (011, 111, 112, 113). Pierwsze autobusy pojawiły się na lubelskich liniach w lipcu 2005, pozostałe niedługo później. Neoplany trafiły m. in. na linie 9, 17, 29, 47.

Wersja kolońska autobusu posiada 2 pary drzwi, czarny zderzak starego typu z końca lat 70. oraz biało-czerwone, pasowe malowanie.

Kolejny Neoplan pojawił się w komunikacji prywatnej w 2009 roku, gdy pan Marciniak wycofał jednego ze swoich kremowo-czerwonych Ikarusów 260. Otrzymał on numer 223 po wycofanym Ikarusie. Neoplan ten posiadał szaro-żółto-czarne malowanie. Autobus kursował tylko przez rok, gdyż po wejściu 1 lipca 2010 r. na linię 6 AKL, przewoźnik zrezygnował z dalszego kursowania.

Neoplan N4014NF #7303 z firmy Niećko. Bardzo ładny autobus w miejskich barwach. fot. Jacek Pudło 2010-07-07

Następny Neoplan, z nowszym designem z połowy lat 90., pojawił się w lipcu 2010 roku. Przewoźnik Niećko postanowił sprowadzić do obsługi linii w ramach 4-letniego kontraktu AKL używane Neoplany. Autobus pomalowany w barwy miejskie zadebiutował na linii 6, a później na 18. Różnił się on znacząco od Neoplanów z Kolonii. Najistotniejsze cechy to unowocześniony wygląd, pełna niskopodłogowość, trzecia para drzwi oraz wnętrze z nowszym wystrojem. Neoplan pochodzi z Erlangen, a w Lublinie dostał numer 7303.

Do autobusu można dostać się poprzez trzy pary dwuskrzydłowych drzwi z żółtymi poręczami. Wewnątrz na stałe rozmieszczono ok. 27 foteli wykończonych niebieską tapicerką w zielone wzorki. Dwa z nich to półtoraki. Jest też możliość rozłożenia dwóch siedzeń w przedziale naprzeciwko drugich drzwi. Dwa siedzenia za prawym nadkolem zdemontowano. Fotele są źle wyprofilowane (zbyt pionowe), przez co dłuższa podróż na nich jest męcząca. W kremowej podsufitce znalazały się trzy lampy-świetlówki oraz sześć głośników. Obicie ścian bocznych wykonano z czarnego filcu. Na wszystkich poręczach znajdują się przyciski "Stop". Przednie nadkola wyłożono miękkim materiałem koloru tapicerki. Wentylację wnętrza zapewnia pięć uchylanych okien oraz szyberdachy. W przeciwieństwie do lubelskich N4020, w autobusie nie ma grzejników konwektorowych, są jedynie pojedyncze nagrzewnice. Miejsce pracy kierowcy odgrodzono czarną ścianą oraz niskimi drzwiami. Zamontowano trzy pomarańczowo - szare kasowniki R&G. Silnik MAN D0826 pracuje z głośnym warkotem. Skrzynia biegów ZF płynnie, bez szarpnięć zmienia biegi. Autobus na wolnych obrotach wpada w duże wibracje, jednak są one odczuwalne jedynie w tylnej cześci nadwozia. Jednostka napędowa zapewnia całkiem dobrą dynamikę i elastyczność.

W sierpniu i wrześniu Niećko sprowadził kolejne 2 Neoplany, na potrzeby drugiego wygranego przez AKL przetargu. Pierwszy z nich podobnie jak 7303 pochodzi z Erlangen i otrzymał barwy miejskie. Kolejny autobus sprowadzono ze Szwajcarii i wyróżniał się 300-konnym silnikiem Mercedes, jednak jest to przedstawiciel wersji N4016td - z silnikiem w zabudowie wieżowej. Autobusy zadebiutowały na lubelskich ulicach z początkiem listopada 2010 r.

Neoplany w wyniku zmian obsługowych w 2011 r. pojawiły się na linii 42, a później - również na 25. Wkrótce dołączyły do nich używane N4016 z Poznania, wyprodukowane w Bolechowie.

Neoplan 7303 służył jeszcze z numerem 1804 w latach 2014-2015 jako podwykonawca MPK (7304 miał numer 1803).

Zdjęcia

Neoplan N4014NF #111 z firmy Niećko na ulicy Armii Krajowej z początków eksploatacji w Lublinie. Widoczny jeszcze numer 529 z Kolonii i oczywiście oryginalne malowanie KVB. fot. Jacek Pudło 2006-03-31

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł