Jelcz PO-1
1-drzwiowa przyczepka pasażerska, doczepiana do Jelczy 272 MEX
Liczba: 17 szt.
Lata eksploatacji: 1977-1982
Państwowa Komunikacja Samochodowa cierpiała na chroniczny niedobór taboru, szczególnie dotkliwy w godzinach szczytu. Trudności postanowiono załagodzić za pomocą doczepianych do autobusów przyczep pasażerskich. W Jelczu wykonano projekt przyczepu PO-1 (Przyczepa Osobowa 1), z podwoziem od Stara 25 i skróconym nadwoziem z autobusu 043.
Przyczepa PO-1. Źródło zdjęcia: Technika Motoryzacyjna 4/1965.
MPK Lublin gorączkowo poszukiwało możliwości powiększenia pojemności jelczy. W połowie lat siedemdziesiątych wprowadzono do ekspolatacji, zakupione od PKS, przyczepy PO-1. Ta 39 miejscowa przyczepka o konstrukcji ramowej osadzona była na nieco mniejszych kołach o mniejszym rozstawie. Przyczepa wyposażona była oryginalnie w jednoskrzydłowe drzwi na zawiasach oraz dwuosobowe siedziska znane z Jelcza 043. Z czasem wstawiano w przyczepach drzwi pneumatyczne, pochodzące od Sana H100B - i we wnętrzu pojawiła się nad drzwiami skrzynka z mechanizmem otwierania. Inne elementy charakterystyczne dla wnętrza to hamulec bezpieczeństwa w kształcie niewielkiej kierownicy, umieszczony pod siedziskiem bezpośrednio sąsiadującym z drzwiami, oraz uchwyt dla pasażerów stojących, umieszczony pośrodku perforowanej podsufitki.
W wyglądzie zewnętrznym przyczepa niewiele różniła się od standardowego Ogórka - te same okna z przesuwnymi lufcikami, te same gięte, szyby przednie i tylne (wyjątkowo prawa i lewa przednia szyba boczna była pozbawiona podziałów) oraz jedna pokrywa wentylacyjna. Późniejsze wersje przyczepy posiadały nieotwierane wyjście bezpieczeństwa w postaci szerokiej, umieszczonej z tyłu, szyby bez podziałów - z uszczelką i zawleczką. W części tylnej przyczepki umieszczono koło zapasowe. Wyposażenie obejmowało ogrzewanie i akumulatory.
Jazda przyczepką mogła sprawiać pewną frajdę, szczególnie na lewym, przednim siedzisku, gdzie można było się poczuć jak driver, jednak na dłuższym dystansie stawała się męcząca. Stosunkowo lekką przyczepką majtało na wszystkie strony. Zużycie paliwa pojazdu z przyczepą były ok. 40% większe.
W 1976 r. dostarczono pierwsze 6 przyczep (wg kroniki MPK), których łącznie było 17 (wg danych z albumu B. Turżańskiego). Autobusy z przyczepami kursowały na najbardziej obciążonych liniach (1, 9, 10, 17) stosunkowo krótko, gdyż decyzją władz centralnych ok. 1982 roku zakazano ich stosowania w przewozach pasażerskich.
Dane techniczne | |
Ilość miejsc siedzących | 35 |
Ilość miejsc stojących | 4 |
Masa własna | 3900 kg |
Dopuszczalna masa całkowita | 6900 kg |
Max. nacisk na oś przednią | 2200 kg |
Max. nacisk na oś tylną | 3900 kg |
Rozstaw osi | 3700 mm |
Prześwit | 375 mm |
Długość | 6924 mm |
Długość z dyszlem | 8409 mm |
Szerokość | 2500 mm |
Wysokość | 2760 mm |
Najmniejszy zewnętrzny promień skrętu autobusu z przyczepą |
9050 mm |